با شنیدن عنوان شما می دانید که این نمایشنامه در یک مدرسه اجرا می شود و معلمان موضوع اصلی اینجا هستند و بدیهی است که دانش آموزان نیز موضوعی خواهند داشت. فیلمی که بسیار غنی است و چیزهای زیادی برای کشف در مورد آن دارد .
این فیلم نشان می دهد که انجام کار درست همیشه راه حل نیست. همانطور که گفته می شود “هیچ کار خوبی بدون مجازات نمی ماند” . ناتوانی در بیان آنچه شخصیت اصلی در بیشتر مواقع فکر می کند، محدودیت ها و تلاش برای ایجاد ارتباط بین دنیای معلم و دانش آموز به نوعی او را از هم می پاشد .
شدت و استرس زندگی روزمره مردم عادی در این فیلم از ایلر کاتاک، نویسنده و کارگردان و یوهانس دانکر، نویسنده، به طور کامل به نمایش گذاشته شده است. آنها به طرز درخشانی یک تریلر هیجان انگیز را از غیرمنتظره ترین محیط و گروهی از شخصیت ها ساخته اند .
فیلمی که در بخش بهترین فیلم بلند بین المللی نامزد جایزه اسکار شده است.
معلمی به نام کارلا نواک (لئونه بنش) تازه وارد مدرسه شده است و در اصل اهل لهستان است. او معلمی است که دانش آموزان را با ایجاد انگیزه در تفکر خلاقانه و داشتن دیدگاه های مختلف تشویق می کند.
هنگامی که یکی از دانش‌آموزان او به سرقت پول متهم می‌شود، با مدیر مدرسه دکتر بوهم (آن کاترین گومیچ) در مورد بازجویی از دانش‌آموزان و همچنین کنفرانس با والدین دانش‌آموز متهم اختلاف پیدا می‌کند.
به نظر می رسد که دزدی و بی صداقتی در مدرسه کاملاً همه گیر است، و به سالن معلمان جایی که خود کارلا شاهد یک دزدی است گسترش می یابد.
کارلا تصمیم می گیرد با استفاده از دوربین لپ تاپ و کیف پول بدون مراقبت خود یک تله بگذارد. وقتی دوربین فیلم را می‌گیرد، کارلا با مجرم آشکار، یکی از کارکنان مدرسه خانم کوهن (اوا لوباو)، که قاطعانه این اتهام را رد می‌کند، روبرو می‌شود.
کارلا که مسائل را پیچیده تر می کند، ویدئو را به دکتر بوهم نشان می دهد، او بلافاصله خانم کوهن را که از قضا مادر شاگرد مورد علاقه کارلا، اسکار (لئونارد استتنیش) نیز هست، تعلیق می کند.
به نظر می رسد بهترین نیت کارلا در هر مرحله نتیجه معکوس می دهد. او به درست و غلط، و همچنین به بخشش و شانس دوم (مخصوصا برای دانش آموزان) اعتقاد دارد.
اضطراب او در هر گام اشتباه، چه از سوی او، چه توسط قانون و مدرسه، چه دانش‌آموزان افزایش می‌یابد. به زودی، حتی اسکار با وجود تلاش کارلا برای محافظت از او، او را تهدید می کند.
بسیاری استفاده کارلا از دوربین لپ‌تاپ را توهین‌آمیزتر از دزدی واقعی می‌دانند و روزنامه‌نگاران روزنامه‌های مدرسه از این فرصت برای تحریک یک شورش استفاده می‌کنند.
بسیاری از آنچه در صفحه نمایش شاهد هستیم، نتیجه اقداماتی است که خارج از خط دید ما انجام شده است – ما باید در کنار کارلا فرضیاتی را بسازیم.
جیسا جاگر، تدوینگر فیلم، به دلیل اینکه ما را کمی از تعادل دور نگه داشته، شایسته تقدیر ویژه است. خالی کردن صندوق قهوه معلم، تقلب در آزمون، سرپیچی از حقیقت… همه این اقدامات (و بیشتر) توسط فیلمساز کاتاک در ارائه تصویری از جامعه‌ای که دیگر به یکدیگر اعتماد نداریم استفاده می‌شود.
اخلاق، صداقت، نگرانی نابجا، نژادپرستی، طبقه گرایی، همه اینها در انتقال پیام نقش دارند. لئونه بنش در نقش اصلی استثنایی است و اوا لوباو در تلاش برای نشان دادن اینکه در حق او ظلم شده است، با تمام توان جلو می رود.
این فیلم یک مطالعه شخصیت جالب است که مضامین پروفایل نژادی، جستجوهای غیرمجاز وسایل دانش آموزان و سیستم مدرسه را بررسی می‌کند.
در تمام طول مدت، استفاده از لنز 4:3 هدفمند برای احاطه کردن تنظیمات و لحن و جهت بسیار قوی است. کارگردانی، صحنه‌سازی، طراحی صدا و سرعت به ثبت فضای ناراحت‌کننده و شدیدی که در اطراف محیط و درون شخصیت‌ها احاطه شده است کمک می‌کند و فیلم واقعاً کار خوبی در گرفتن ماهیت دارد.
شخصیت‌ها می‌توانند تا حدی خسته‌کننده باشند، اما به جای غیرقابل تحمل بودن، به تصویر کشیدن شخصیت‌های ناپسند و ناامیدکننده به دلیل مضامین و مفاهیم نوشتاری که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، هدفمند به نظر می‌رسد.
بسیاری از پویایی‌های اجتماعی در محیط ساده به خوبی کاوش شدند، سرعت آن عالی است، و لحظات گفتگوی خوبی وجود دارد که واقعاً به ایجاد موقعیت‌های شدید و واقع‌گرایی که به تصویر می‌کشد کمک می‌کند.
در پایان دانش آموز به مدرسه برمی گردد و کلاس خود را ترک نمی کند زیرا هر چند با تاخیر متوجه می شود که مادرش مقصر است.
وقتی تلفن همراهش زنگ می خورد، به احتمال زیاد مادرش، از پاسخ دادن امتناع می کند. می‌توانیم این را اینگونه تعبیر کنیم که خانه دیگر پناهگاه او نیست. بعد از اینکه با غیرت از مادرش دفاع کرد، حالا او را نادیده می گیرد گویی چیزی تغییر کرده است.
و در آخر، مکعب روبیک با الگوریتم‌ها حل می‌شود و به احتمال زیاد، به صورت استعاری – تکه‌ها در خانه در جای خود قرار می‌گیرند و او متوجه می‌شود که مادرش پول را دزدیده است.
با این حال مقصر بودن مادر هم فرض است و ما یک پایان باز می گیریم. هیچ پیروزی در مقیاس بزرگ بر دیگری وجود ندارد. بدون مقصر واقعی و بدون راه حل واقعی به اتمام می رسد.
فقط یک مدرسه خالی می ماند با دنیای کوچک خالی که مضامین اشتباهات ارتباطی، بی اعتمادی، اوباش، شخصیت‌های جعلی، ابهامات اخلاقی و … در آن زندگی می‌کنند.
ممکن است نظرات و عقاید متفاوتی از فیلم داشته باشید و این بهترین چیزی است که یک فیلم می تواند به آن دست یابد. حتی اگر قرار نیست همه تماشاگران فیلم را راضی کند.
