نقد و بررسی «جوکر»_نمایشی از انزوا و تنهایی

از همین ابتدا بگوییم که باید بازی فوق العاده فینیکس را تحسین کرد. او توانست به طرز بسیار باورپذیری طرد اجتماعی ناشیانه و همچنین قاتل دیوانه ای را که به آن تبدیل شده بود را به تصویر بکشد.

این نقشی است که فقط تعداد کمی از بازیگران می توانند انجام دهند. همچنین تماشای اینکه چگونه از نظر روحی وخیم می شود و کم کم از تلاش برای جا افتادن در جامعه دست کشید بسیار جالب بود و قابل تحسین است که طرح داستان غیرقابل پیش بینی بود.

آرتور فلک مردی با آرزوهای بلند است، می‌خواهد شما را بخنداند و سرگرمتان کند چرا که او یک کمدین است، اگرچه، او واقعاً خنده‌دار نیست، او پول زیادی به دست نخواهد آورد (شکست می خورد)، بنابراین قبل از شروع، انتظارات خود را برای خندیدن کاهش دهید.

واقعاً بهترین فیلمی است که یک کتاب کمیک را به طرز وحشتناک و واقع بینانه ای به واقعیت می آورد. کارگردانی، فیلمبرداری، موسیقی و بازیگری قابل توجه کاملا محسوس است.

برخی از مردم آن را آزاردهنده و خشونت آمیز می دانند، اما این یک ضرورت و پیام است. این در مورد جامعه است و منعکس کننده افرادی است که مورد قدردانی قرار نمی گیرند،به رسمیت شناخته نمی شوند، قلدر می شوند و ثابت می کند که آنها نیز می توانند کاری انجام دهند.

نحوه نشان دادن تفاوت طبقاتی، فساد و اینکه چگونه ثروتمندان و با استعدادها بر دیگران حکومت می کنند اغراق آمیز نیست و این چیزی است که آن را متفاوت می کند و این قابل باور است.

ممکن است جوکرهای متعددی در جامعه ما زندگی کنند که می توانند اطرافیان خود را به طرز بسیار تلخی از آنچه که فیلم نشان می دهد و باعث ناراحتی مردم می شود، تکان دهد. این را یک زنگ بیدار شدن و یک پیام در زندگی حقیقی در نظر بگیرید.

فیلم روی روان شخصیت اصلی تمرکز دارد، زیرا به آرامی زیر فشار جامعه فرو می‌ریزد و به این ترتیب، فینیکس عملکرد فوق‌العاده‌ای را در این نقش انجام می‌دهد.

این برداشتی از جوکر است که با هیث لجر متفاوت است، اما بدون شک می‌توان گفت که هر دو به یک اندازه خوب هستند. تفاوت اصلی ممکن است این باشد که جوکر لجر یک عقلانی است که جنون آمیز عمل می کند(خودخواسته دیوانگی می کند)، در حالی که فینیکس از ریشه دیوانه است.

جوکر علیرغم اینکه فیلمی درباره یک شخصیت شرور ابرقهرمانی است، بسیار برتر از اکثر فیلم های این ژانر است (جوکر به راحتی به خوبی فیلم های نولان یا حداقل بسیار نزدیک است).

الهاماتی از دو فیلم «راننده تاکسی» و «پادشاه کمدی» وجود دارد که چیزهای زیادی به فیلم اضافه می کند. صحنه هایی وجود دارد که بسیار خشن و ناراحت کننده است اما این درست است چرا که میتوانست با وجود همه جنجال‌هایی که در جریان است بسیار خشن‌تر هم باشد.

این نمایشی است که تنها کسانی که احساس تنهایی و انزوا کرده اند می توانند واقعاً با آن ارتباط برقرار کنند. شما انگیزه را درک می کنید و برای شخصیت متاسف هستید.

بسیاری از مردم این فیلم را خواهند دید و فکر می کنند که این فیلم خشونت را تشویق می کند. اما واقعاً، این فیلم تک تک ما را تشویق می کند تا انسان بهتری شویم، با همه با احترام رفتار کنیم و همدیگر را تشویق کنیم تا تعلقشان به این دنیا را حس کنند ، نه اینکه آنها را منزوی کنیم.

در اینجا، ما مردی شکسته داریم که بی ثباتی و بیماری روانی او کاتالیزور چیزی است که در نهایت آرتور فلک به آن تبدیل می شود و در هیچ کجای این فیلم شاهد هیچ نوع قدرت فکری، هوش بالا، یا حتی اشاره کوچکی به شوخ طبعی او نیستیم.

همچنین، این نظریه وجود دارد که کل فیلم یک رویا بود که در تخیل او پخش می شد، و او این را به روانپزشک منتقل می کرد که کل فیلم را به پایان می رساند، زیرا با ملاقات او با یک روانپزشک شروع می شود.

علاوه بر این، این ایده که او فرزند توماس وین بوده است، هیچ واقعیتی ندارد. جوکر در طول داستان دچار توهم بزرگی است و خود را به افراد و موقعیت‌های قدرتمند متصل می‌کند، که می‌تواند نیمه‌ویژگی خودشیفتگی او نیز باشد (اگرچه خودشیفتگی از مشکلات روان‌شناختی غالب او فاصله زیادی دارد).

فینیکس به عنوان یک بازنده عذاب آور با حالت خنده اجباری فوق العاده است. او عجیب و ترسناک و پر از عصبانیت و نفرت از خود و دیگران است.

در آستانه فیلم، کارگردان تاد فیلیپس از فرهنگ “بیدار” و چپ افراطی انتقاد کرد و شاید این بخشی از مشکل باشد. او فقط به چگونگی تأثیر آن بر آرتور توجه دارد. آرتور همچنین فقط به چگونگی تأثیر آن بر خود توجه دارد و نتیجه فیلمی است که به نظر می‌رسد می‌پذیرد که آرتور قربانی یک جامعه ناعادلانه است در حالی که واقعاً به این فکر نمی‌کند که چرا جامعه ناعادلانه است یا اینکه چقدر از مشکلات آرتور ممکن است نتیجه آن باشد.

همچنین قسمت های طولانی از فیلم وجود داشت که بسیار کسل کننده بود. همچنین پذیرفتن دلیل شورش‌های شهر و نقشی که جوکر در آن بازی کرد، کمی سخت بود. حتی اگر در نظر گرفته شود که فقر و خشم برای مدت طولانی در آن جامعه پخته شده بود، باز هم تا حدودی پوچ به نظر می رسد که کشتن سه نفر در مترو باعث بدنام شدن جوکر شده است.

با این حال داستان بسیار خوب است و پیوندهای جالبی با داستان های بتمن دارد. برخی صحنه‌ها بسیار پرتنش، خوش بازی و تخیلی هستند که این فیلم را به بالا می‌رساند. فیلمبرداری و کارگردانی عالی هستند، تاد خود را به عنوان کارگردان ثابت کرده است.

در عصری از سینما که از ابرقهرمان‌ها و بازسازی‌های سخت اشباع شده است، تاد فیلیپس و فینیکس به نوعی شخصیتی را می‌گیرند که عمیقاً در فرهنگ پاپ جا افتاده است و چیزی جذاب و منحصر به فرد خلق می‌کنند.

فینیکس با حرکت چشمانش، انحراف شانه هایش و خنده اش همدردی و تراژدی را به ارمغان می آورد. یک بازیگر کوچک‌تر نمی‌تواند خلق و خوی خود را به اندازه فینیکس تغییر دهد و یا لایه‌هایی را که فینیکس به طرز پیچیده‌ای برای شخصیت خود می‌سازد، اضافه کند. روشی که او بدنش را می پیچد مسحورکننده است و تراژدی بیشتری را برای جوکر به ارمغان می آورد. این فیلم مال فینیکس است.

از نظر فنی، این فیلم با سایر فیلم های ابرقهرمانی سال های اخیر تفاوت زیادی دارد. فیلمبردار و کارگردان فوکوس کم عمقی را انتخاب می‌کنند و به فینیکس توجه می گنند و احساس شخصی‌تری به فیلم می‌دهند.

نماهای عریض با فوکوس عمیق وجود دارد، اما از آنها کم استفاده می شود زیرا این فیلم درباره یک شخصیت است، نه اکشن یا انفجار. پالت رنگی این فیلم عمداً از سبزهای تیره، آبی و زرد ملایم تشکیل شده است که همه اینها حس بیمارگونه ای را به دنیا می دهد.

موسیقی متن به شکلی عاطفی استفاده می‌شود و موج‌هایی از خوش‌بینی را به ارمغان می‌آورد تا عمداً با افسردگی خشمگین قهرمان داستان ما برخورد کند. این فیلم احتمالاً با فیلم‌های شوالیه تاریکی و DCEU مقایسه خواهد شد که به نظر منصفانه نیست.

این فیلم ترسی ندارد که تاریک و ترسناک باشد بدون اینکه چیز زیادی برای آرامش به بیننده ارائه دهد. شاید پیام این است که تنها راهی که می‌توانیم با ظلم‌های خشن دنیا کنار بیاییم این است که با آن به عنوان یک شوخی رفتار کنیم. با پایان این فیلم، از جوکر متنفر نخواهید شد، از دنیایی که او را ساخته متنفر خواهید شد.

«جوکر» که در سال 2019 پخش شد بسیار پر فروش بود به طوری که رکورد فروش را در برخی عنوان ها از آن خود کرد و در مراسم هایی چون گلدن گلوپ و اسکار جوایزی برای بهترین بازیگر مرد و موسیقی متن دریافت کرد.

دنباله این فیلم با عنوان «جوکر:جنون دو نفر» در دست ساخت است.